W trakcie przygotowań do ślubu cywilnego lub konkordatowego, musicie odwiedzić Urząd Stanu Cywilnego, by dokonać niezbędnych formalności. Jedną z nich jest oświadczenie o nazwisku, które będziecie nosić po ślubie Wy oraz Wasze przyszłe dzieci.

Zazwyczaj to kobieta przejmuje nazwisko męża, choć to nie jedyna opcja. Kwestię tę regulują artykuły 25 i 88 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dające tak naprawdę kilka możliwości. W każdym przypadku sprawę należy potraktować poważnie, solidnie ją przemyśleć a decyzję podjąć wspólnie.

Tradycyjnie, czyli po mężu

W Polsce większość pań rozstaje się ze swoim panieńskim nazwiskiem, gdyż wg nich tak właśnie każe tradycja. Bez względu na to, czy im to się podoba czy nie, przejmują nazwisko męża, uważając to za oczywistość i nie rozpatrując nawet innych opcji.

Jednak w niektórych przypadkach temat bywa sprawą bardzo delikatną i stanowi przysłowiową kość niezgody pomiędzy przyszłymi małżonkami. Gdy Panna Młoda jest wyjątkowo emocjonalnie związana ze swoim nazwiskiem lub po prostu nie podoba jej się nazwisko męża, wówczas pojawia się problem. Mężczyzna bowiem traktuje często sprawę niezwykle honorowo i niemal żąda, by żona i ich wspólne dzieci nosiły jego nazwisko. Jeśli napotyka opór, ciężko mu się pogodzić z inną opcją.

Różne możliwości

Po ślubie możecie:

  • zachować swoje własne, dotychczasowe nazwiska,
  • do swojego nazwiska dodać nazwisko małżonka  (wtedy nazwisko ma dwa człony),
  • zdecydować się na jedno z Waszych nazwisk, które po ślubie będzie wspólnym.

Nad tą kwestią trzeba się porządnie zastanowić i złożyć w tej sprawie stosowne oświadczenie w Urzędzie Stanu Cywilnego. Jeśli tego nie zrobicie, zachowacie swoje dotychczasowe nazwiska. Polski kodeks nie uwzględnia „wymiany” nazwisk pomiędzy małżonkami.

Nazwisko dzieci

Dokonując formalności przedślubnych powinniście również złożyć oświadczenie o tym, jakie nazwisko będą nosiły Wasze wspólne dzieci. Możecie wskazać, że potomstwo będzie nosiło nazwisko jednego z rodziców albo nazwisko dwuczłonowe (nazwisko matki i dodane do niego nazwisko ojca) – ta druga opcja dotyczy również dzieci, których rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w tej sprawie w Urzędzie Stanu Cywilnego.